PIERWSZE KROKI BIŻUTERII

Autorem artykułu jest Artur Żukowski

Pierwsze kroki biżuterii

Zaczyna się od elementów drewnianych. Później na arenę wkracza złoto i wszystko się zmienia. Oto pierwsze kroki biżuterii. Na początku są surowe bransoletki i naszyjniki człowieka z Cro-Magnons.


Zrobione z kości, zęba, kamieni, a nawet jagód wiszących na kawałku sznura lub ścięgna z zabitego zwierzęcia. W niektórych przypadkach biżuteria składała się z kłów mamuta lub kawałków muszli. Jakby na to nie patrzeć była prymitywna, prosta, ale świadczyła o tym, że nasi przodkowie mieli poczucie estetyki.

Znacznie później, bo w starożytnym Egipcie biżuteria jest już zupełnie inna. Bransoletki, naszyjniki i inne ozdoby są w tym kraju symbolem władzy i mocy religijnej. Dominuje luksus, rzadkość i bogactwo form. Najpopularniejsze jest złoto. Dlaczego? Bo trudno je dostać, jest drogie i łatwo poddaje się obróbce. Egipcjanie noszą swoje ozdoby zarówno za życia, jak i po śmierci. Dzięki zwyczajowi wkładania do grobu doczesnego majątku zmarłego archeolodzy są w stanie uzyskać wiele informacji na temat życia ówczesnych.

Obok złota Egipcjanie stosują także kolorowe szkło. Często podmieniają na nie szlachetne kamienie. Co ciekawe, chociaż dostęp do tych ostatnich mają szeroki, swoje bransoletki czy łańcuchy wolą ozdabiać szkłem, które pozwala im uzyskać takie kolory, jakich potrzebują. To ważne. Różne kolory biżuterii oznaczają bowiem różne rzeczy. Księga umarłych mówi na przykład, że naszyjnik bogini Izydy zawieszony na szyi mumii musi być czerwony jak krew, inaczej Izyda nie będzie usatysfakcjonowana. Z kolei zieleń oznacza wzrost i siły życiowe.

W starożytnym Egipcie wyrobem biżuterii zajmują się wyspecjalizowane warsztaty. Ponieważ jest to działalność dochodowa i związana z kultem, znajdują się zwykle przy świątyniach lub pałacach.

W tym samym mniej więcej czasie, kilka tysięcy kilometrów na wschód, inna wielka cywilizacja zaczyna swoją przygodę z biżuterią. To Mezopotamia. Około 2 tys. lat p.n.e. w okolicach miast Sumer i Akkad pojawiają się po raz pierwszy ręcznie robione ozdoby. Cztery tysiące lat później odkryją je archeolodzy badający królewski cmentarz w Ur, gdzie w tysiącach grobów znajdują się złote i srebrne ozdoby, kamienie szlachetne, a także wiele innych elementów biżuterii.

W Asyrii, kraju, który powstaje na tamtych terenach zdobią się zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Ilości biżuterii zakładanej przez elity są ogromne. Amulety, bransoletki na ręce, ramiona i szyje są ciężkie, bogato zdobione i podkreślające pozycję społeczną.

Na terenie Mezopotamii biżuterię produkuje się z cienkiego metalu, który ozdabiany jest ogromną ilością kolorowych kamieni (agaty, lapis i inne). Ulubionymi kształtami bogatych mieszkańców tych terenów są spirale, liście czy kiście winogron. Biżuteria używana jest zarówno w celu zaimponowania innym jak i w celach religijnych. Chęć wyróżnienia się pozostanie zresztą głównym powodem zakupów bransoletek, łańcuchów czy pierścieni także cztery tysiące lat później.

---

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org.